นัด ครั้งถัดมาอีเรียมไม่ได้มาตามนัดบ้านของเรียมกำลังจัดงานใหญ่โตเพราะจะมีชาว บางกอกเจ้านายของพ่ออีเรียมมาเยี่ยมเยือนไอ้ขวัญแทบคลั่งด้วยน้ำเงี่ยนอัด เต็มกระโปก มิใยจะชักว่าวสาวควยไล่น้ำทิ้งไปไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบมันก็ยังถวิลหารูหี ตีบคับของอีเรียม ไม่มีอะไรทดแทนกันได้เลย ยามค่ำไอ้ขวัญก็ว่ายน้ำลอยคอไปแอบดูอีเรียมที่บ้านมันเห็นดวงใจของมันวุ่น อยู่กับการจัดเตรียมบ้านไว้ต้อนรับแขกของพ่อ เรียมเองก็ชะเง้อเหม่อมองออกไปยังกลางทุ่งนาบ่อยๆใจของหล่อนประหวัดนึกถึง ไอ้ขวัญที่คงเฝ้ารอ คิดถึงไอ้ขวัญครั้งไรหว่างขาก็จะเริ่มชื้นเฉะขึ้นมาครานั้นยามค่ำคืนเปล่า เปลี่ยวหงอยเหงา ได้แต่นอนขมิบหีจนเสียวซ่านทนไม่ไหว ต้องใช้นิ้วลงไปช่วยแหวกแหวกหาตุ่มเสียวที่พี่ขวัญบรรจงคลึงให้พอช่วยบรรเทา ให้คลายคิดถึงไปได้ชั่วครู่ชั่วยาม แต่ไม่ว่าจะบี้บดจนเปียกฉ่ำอย่างไรรสที่ได้รับก็ไม่ได้ครึ่งของรสที่ไอ้ขวัญ มอบให้ เรียมสะอื้นในหัวอก เมื่อไหร่หนอจะได้พบพี่ขวัญอีก.... เช้าวันถัดมา ขบวนใหญ่จากบางกอกก็มาถึง นอกจากคุณนายทองคำคหบดีผู้มั่งคั่งเจ้านายของกำนันเริ่มพ่ออีเรียมก็ยังมีคุณสมชายหนุ่มนักเรียนนอก ชาวบองกอกผู้โก้หรูลูกชายคุณนายทองคำติดขบวนมาด้วย เมื่อขึ้นบ้านทักทายคารวะกันแล้วคุณนายทองคำก็ขอตัวเอนกายพักเหนื่อย ระยะทางจากบางกอกล่องมาตามคลองแสนแสบกว่าจะถึงทุ่งบางกะปินั้นไกลโขหญิงชรา แทบจะเป็นลม แต่คุณสมชายนั้นกลับคึกคักขึ้นมาทันตาเห็น เพียงสบตาปะหน้าสาวชนบทที่ชื่อเรียมขนก็ลุกซู่ซ่าขึ้นมาตามเนื้อตามตัว สาวนอกสาวบางกอก คุณสมชายฟันมาจนนับไม่ถ้วน แต่จะหาช้างเผือกต้องไปหาในป่าจะหาสาวนาต้องมาทุ่งบางกะปิเรียมนั้นสวยสด สะอาดไร้สิ่งปรุงแต่ง คิ้วโก่งแขนขากลมกลึง ตะโพกนั้นผายกว้างอยู่ในซิ่นผ้าฝ้ายอกเต่งตึงอวบอัดแทบจะล้นเสื้อคอกระเช้า ที่สวมอยู่ ตอนเรียมก้มลงกราบคุณนายทองคำ คุณสมชายแอบเหลือบตามองไปเห็นหัวนมแดงแปร๊ดที่ยอดอกของเรียมโอวมายก๊อด จะเป็นนางลูซี นางดอลี่ มากาเร๊ตหรือสาวสังคมบางกอกอย่างมารตี สีวิกา ก็มีหัวนมแดงได้ไม่เท่าเรียมคุณสมชายไม่รู้หรอกว่าที่หัวนมเรียมแดงแปร๊ด ขนาดนั้น มันด้วยมาจากไอ้ขวัญช่วยดูดไว้ให้....คุณสมชายแสร้งเอ่ยปากอยากชมภูมิประเทศ กำนันพ่ออีเรียมก็กุลีกุจอสนองตอบจะให้ไอ้มิ่งบ่าวคนสนิทพาไปชมให้รอบ แต่คุณสมชายทำหน้าเบ๊เบะปากพลางบอกด้วยมาดสุขุมข่มขวัญกำนันว่า อยากให้น้องเรียมเป็นคนพาไปเที่ยวชม อ้างไปหรูๆว่าจะได้สนิทสนมกันเหมือนพี่เหมือนน้องกำนันปิติจนออกนอกหน้า คุณสมชายนักเรียนนอกนับพี่นับน้องกับอีเรียมลูกสาวหัวดื้อของแกปากก็เร่งให้ อีเรียมพาคุณสมชายไปชมท้องทุ่งตามแต่คุณท่านจะปราถนา เรียมอึกอัดแต่ก็จำยอมต้องทำตามพ่อสั่งหล่อนเอาเรือพายลำใหญ่ออกพาคุณสมชาย ฝ่าเปลวแดดไปตามลำคลอง ร้อนจะตายห่า เรียมนึกในใจจะไปดูหาตะหวักตะบวยอันใดไม่เห็นจะมีอะไรให้ดู แต่เรียมหารู้ไม่ว่า จิตมนุษย์นี้ไซร้ยากแท้หยั่งถึงคุณสมชายกะจะหลอกฟันเรียมเสียให้ได้ในบ่าย วันนี้ สาวบ้านนอกมันจะยากนักหนาอะไรกันยิ่งบริสุทธิ์ใสซื่อไร้เดียงสาอย่างนี้ โอ้โลมปฎิโลมสักพักก็ขี้คร้านจะแหกขาให้แต่โดยดีคุณสมชายจึงออกอุบายให้ เรียมจอดเรือพักใต้เงาต้นไม้ริมตลิ่ง อ้างว่าอยากหลบเข้าร่มสักนิดให้พอคลายร้อน....เรียมวาดหัวเรือเข้าตลิ่ง จอดเรือแล้วหล่อนก็นั่งกอดเข่าเหม่อมองสายน้ำไปตามเรื่องแต่เรียมลืมนึกไป ว่าตรงข้ามกระทงเรือนั้นมีสายตาของคุณสมชายคอยจับจ้องมองอยู่ ผ้าถุงของหล่อนคล้อยตกท้องช้างโดยไม่รู้ตัวคุณสมชายมองลอดเข้าช่องขาที่แดด ส่องสว่างตกกระทบ ก็เห็นโคกหีอันเบ้อเร่มโผล่ออกมาอวดโฉมเข้าให้เต็มตาควยคุณสมชายถึงกับดีด ผึงลุกโชนอยุ่ในกางเกงแสล็กแบบหนุ่มบางกอก รอยปริแยกที่โคกนั้นยังดูเบียดชิดกันแน่นถึงแม้ไอ้ขวัญจะตะบันควยเขาไปแล้ว สองหน แต่หลายวันเข้ามันก็เบียดชิดกลับตีบตันเหมือนเดิมดังเช่นปาหินลงไปในสระแหน เมื่อหินจมไปสักพักแหนก็จะโอบเบียดกลับมาเต็มสระดังเดิม สมองคุณสมชายคิดอย่างรวดเร็วจะวางแผนพิชิตโคกงามเบื้องหน้าได้อย่างไร และเขาก็คิดออกด้วยไวปัญญา.... คุณสมชายร้องอุ๊ย พลางเอามือป่ายปัดที่เป้ากางเกงเป็นพัลวัน เรียมตกใจหันมามองก่อนออกปากระล่ำระลักถาม"คุณสมชายเป็นอะไร" หล่อยตกใจเพราะหากหนุ่มบางกอกเป็นอะไรไปพ่อต้องเฆี่ยนหล่อนตายแน่นอน คุณสมชายร้องด้วยเสียงตระหนกว่า"อะไรกัดฉันก็ไม่รู้ มันเข้าไปกัดในกางเกง เจ็บเหลือเกิน"คุณสมชายขยับตัวดิ้นแรงจนเรือโคลงแทบล่ม เรียมจึงร้องลั่นบอกว่า "อยู่เฉยๆ เดี๋ยวเรือล่ม ฉันจะดูให้ อะไรกัดคุณน่ะ"เรียมกระถดตัวเข้าไปหาคุณสมชาย พลางมองหาตัวต้นเหตุที่ทำให้คุณสมชายเจ็บปวด โดยไม่ทันคาดคิดคุณสมชายแกะกระดุมกางเกงพลางปลิ้นลำควยที่ลุกโชนออกมา เรียมถึงกับตาเหลือกเมื่อมองเห็นลำควยขนาดกระทัดรัดหัวแดงก่ำปลายควยมีน้ำ ไหลซึมออกมา โผล่ออกมาตรงหน้าหล่อนอย่างจัง ยังไม่ทันที่จะตั้งสติคุณสมชายก็จับมือหล่อนไปกุมลงบนลำควยที่ร้อนผ่าว ปากก็บอกว่า "นี่มันกัดตรงนี้ เจ็บเหลือเกินเรียม ช่วยฉันด้วย" เมื่อมือเรียมจับไปบนลำควยของคุณสมชายถึงแม้มันจะเล็กกว่าของพี่ขวัญ แต่รสสัมผัสที่คุ้นเคยก็ทำเอาหล่อนหน้าแดงสร้านด้วยสายเลือดที่ฉีดขึ้นมา"จะ ให้ช่วยยังไง" เรียมถามด้วยเสียงสั่นจากความอุธัจ"เรียมช่วยดูดให้ฉันหน่อย ฉันปวดเหลือเกิน"คุณสมชายปล่อยเล่ห์เหลี่ยมออกมา พลางดันลำควยทิ่มเข้าที่ปาก เรียมเผยอปากจะโต้ตอบปฎิเสธแต่ยังไม่ทันที่จะมีเสียงหลุดรอดออกจากลำคอ หัวควยคุณสมชายก็ทิ่มเข้าไปในปากของหล่อนอย่างเต็มๆ"ดูโร็วเรียม ดูดให้ฉันเร็ว" เรียมไม่มีทางเลือก หากคุณสมชายมีอันเป็นไปหล่อนคงซวยไม่น้อยเรียมจึงดูดหัวควยนั้นตามคุณสมชาย สั่ง คุณสมชายเมื่อเห็นเรียมทำตามสั่งก็กระเด้าควยหยุบหยับเข้าปากเรียมอย่างสุด เสียวควยทิ่มเล้าลึกจนเรียมแทบสำลัก สาวน้อยถูกกดหัวลงให้ดูดลำควยได้ถนัดถนี่ ขณะที่คุณสมชายล้วงมือลงมาจับนมของเรียมบีบคลึงเรียมเริ่มเสียวแปลบปลาบ หล่อนอยากร้องอุธรณให้คุณสมชายหยุดแต่ไม่รู้จะออกเสียงอย่างไร ทันใดนั้นคุณสมชายก็ดึงควยออกจากปากหล่อนแต่ยังไม่ทันที่จะได้คิดพูดอะไร ปากของคุณสมชายก็ประกบเข้ากับปากหล่อน ลิ้นนุ่มๆของคุณสมชายก็ควานเข้ามาในปากของเรียมพลางออกแรงดูดลิ้นของเรียมก็ เลื่อนไหลออกไปต่อสู้ตามสัญชาติญาณ พี่ขวัญไม่เคยจูบปากเรียมเช่นนี้มันทำให้เลือดในกายเรียมฉีดแรง หายใจหายคอไม่สะดวก มิหนำซ้ำชคุณสมชายยังละมือจากนมคู่งามลงต่ำไปกุมโคกหีของเรียมเข้าเต็มมือ นิ้วที่ชำนาญงานแหวกแหวะควานในพริบตาก็สัมผัสเม็ดแตดของเรียมเข้า แล้วมันก็ลูบคลึงด้วยชั้นเชิงเจนกามเรียมถึงกับสั่นระริกวาบหวิว สติสัมปชัญญะหลุดปลิวหล่อนลืมไปในพริบตาว่าชายที่กำลังเล้าโลมหล่อนนั้นเป็น ใคร มโนภาพของสาวน้อยนึกถึงแต่หน้าพี่ขวัญอันเป็นที่รักนิ้วของคุณสมชายไชชอนลึก เข้าในรูหีเรียม เรียกน้ำหล่อลื่นไหลหลั่งออกมาจนชุ่มโชก ร่างของเรียมถูกดันเอนนอนลงบนพื้นกระดานหัวเรือขาสองข้างถูกดันอ้ากว้างไป พาดไว้ที่แคมเรือจนห้อยลงไปในน้ำที่ไหลเอื่อยๆ ผ้านุ่งตลบขึ้นกองที่หน้าท้องขณะที่คุณสมชายจัดท่าทางอย่างชำนาญจนตัวของเขา เข้าแทรกหว่างกลางขาเรียม ปรับระดับร่างกายจนหย่อนลำควยที่เพียงแต่โผล่ท่อนออกมาจากเป้ากางเกงเข้าจ่อ ถนัดตรงเป้าหมาย หัวควยเบียดกระแซะแคมหีสาวบ้านทุ่งจนเผยอ มือโยกควยกรีดขึ้นลงผ่ารอยปริของหม้อใบงามจนเริ่มเปียกชุ่มพอเห็นได้จังหวะ ด้วยสัมผัสโดยไม่ต้องมอง คุณสมชายก็หย่อยตูดกดลำควยให้จมหายเข้าไปในคูหาสวรรค์นั้นทันที.....เรียม เสียวหีแปล๊บ เหมือนเมื่อครั้งพี่ขวัญล่วงล้ำเข้าภายในของหล่อนด้วยถูกไอ้ขวัญเบิกร่องแหก พรหมจรรย์นำทางไว้ถึงสองเกมมาแล้ว รูหีของเรียมก็รับลำควยของคุณสมชายซึ่งย่อมกว่าได้โดยง่ายแคมอ้าตุ่ยอมหัว ควยจมเข้าไปถึงเงี่ยง คุณสมชายโหย่งตูดดึงออกมาเล็กน้อย แล้วกดลงไปใหม่อย่างชำนิชำนาญทั้งๆที่ปากยังประกบจูบเรียมอย่างดูดดื่ม พลางดูดลิ้นหวานชื่นของเรียมอย่างเอร็ดอร่อยเพียงสามสี่ครั้งที่คุณสม ชายกระเด้า ลำควยก็จมมิดหายเข้าไปในรูหีเรียมทั้งลำ คุณสมชายหยุดจูบเรียมขณะที่อัดลำควยจมมิดไว้แน่นมือข้างหนึ่งเลิกเสื้อคอกระ เช้าเรียมขึ้น ก่อนก้มลงดูดดื่มกับหัวนมแดงแปร๊ดที่หมายตาไว้ตั้งแต่ตอนเช้าโดนอัดเข้าเต็ม ลำซ้ำโดนดูดนมอย่างรุนแรง เรียมก็ผวาครางส่งเสียงอย่างรัญจวนใจ"คุณสมชาย อย่าาา อย่าทำฉัน โอ๊ย เสียว เสียววว" ได้ยินเสียงสาวน้อยครวญครางดังได้ยินนกหวีดเป่าเริ่มการแข่งขันคุณสมชาย บรรจงกระดวนรูหีเรียมอย่างกระหยิ่มใจ เขาชักควยเข้าออกจนเรือโคลงเคลงไปตามกระแสน้ำมือหนึ่งยันพื้เรือเพื่อทรงตัว อีกมือตระโบมนมอวบของเรียมปากก็ดูดนมที่เหลืออีกข้าง โอว์หีเรียมช่างฟิตดีเหลือเกิน คุณสมชายนึกในใจปากก็หอมตัวก็หอมนมก็หอม เห็นทีจะต้องพากลับบางกอกด้วย เพื่อไปเย็ดให้หายอยากใจก็คิดเอวก็กระเด้าเรียม คุณสมชายหลับตาพริ้มซึมซัมความเสียวจากรูหีของสาวชาวทุ่งอย่างอิ่มเอมใจด้วย ประสพการณ์ชำนาญกามเข้าขั้นจิ้งจอกสังคม คุณสมชายกระเด้าโยกคลึงบดบี้รูหีเรียมอย่างสุดฝีมือจับนมหนำใจก็ล้วงมือลง บี้แตด เพิ่มความเสียวซ่านให้เรียมอย่างเหลือที่จะประมาณ หล่อนถึงกับเอามือโอบรอบคอคุณสมชายรัดไว้แน่นปากก็ครางฮือๆโดยไม่ร้องอุธรณ์ อะไรอีก เรียมเองก็หลับตาพริ้มรับรสเสียวซ่านที่หล่อนโหยหามาหลายวันหล่อนกระดกสะโพก รับจังหวะการกระเด้าของคุณสมชายอย่างไม่รู้ตัว ได้ยินเสียงผับๆจากกางเกงคุณสมชายตีเข้ากับหน้าขาหล่อนน้ำเมือกของเรียมไหล อาบชุ่มไปทั่วโคกหีเปื้อนเข้ากับกางเกงคุณสมชายจนเป็นดวงใหญ่ และเรียมก็สุดกลั้นหล่อนขมิบตูดขมิบหีถี่ยิบเมื่อล่องลอยไปสู่สวรรค์แรงขมิบ ทำเอาคุณสมชายกลั้นไม่ไหวทั้งๆที่อยากดึงเวลาการเย็ดให้ออกไปเนิ่นนาน น้ำควยชาวบางกอยพุ่งปรี๊ดเข้ารูหีสาวบ้านทุ่งเรียมกอดคุณสมชายไว้แน่น ขณะที่คุฯสมชายจูบปากหล่อนอีกครั้งอย่างดูดดื่ม.....หลังเพลงกามสงบลง เรียมนอนร้องไห้กระซิกๆด้วยเสียใจที่ต้องเสียตัวให้ชาวบางกอกขณะที่จิ้งจอก สังคมยังคงนั่งลูบคลำโคกหีของหล่อนที่ยังถ่างกว้างอยู่อย่างชื่นชม คุณสมชายควักน้ำในคลองขึ้นมาลูบไล้ล้างคราบกามที่เปรอะเปื้อนอยู่เต็มหว่าง ขาของเรียมล้างไปแหวะแหวกแคมหีพิจารณาไป สวยเหลือเกิน โคกหีของเรียมมีขนเพียงเบาบาง แคมยังเป็นสีเนื้อชมพูอ่อนๆแต่เมื่อแหกดูรูข้างในกลับแดงสด นมของเรียมที่เปลือยอวดแสงตะวันอยู่นั้นก็กลมกลึงน่ารักน่าเอ็นดูคุณสมชายไช นิ้วล้วงรูของเรียมเล่นเพลินๆ ขณะที่เรียมเริ่มจะหยุดร้องไห้เพราะหล่อนเริ่มเสียวรูหีขึ้นมาอีกครั้งเมื่อ สาวน้อยหยุดร้องไห้คุณสมชายก็พร้อมจะเริ่มเพลงเย็ดบทที่สองหลังจากได้พักควย อยู่ชั่วครู่คราวนี้หนุ่มบางกอกถอดกางเกงออกจนหมด พลางจับให้เรียมลุกขึ้นพลางสั่งให้คุกเข้าที่หัวเรือเรียมทำตามคุณสมชายสั่ง อย่าเหม่อลอย หล่อนคิดอะไรไม่ออกเขาสั่งให้ทำอะไรก็ทำ เมื่อเรียมคุกเข่าเสร็จก็โดนกดให้ก้มลงเอามือยันหัวเรือไว้ขาถูกจับถ่างออก เล็กน้อย และหนุ่มบางกอกก็คุกเข่าประกบเข้าด้านหลัง ลำควยของคุณสมชายยังเปียกเประด้วยคราบน้ำกามจากคราวแรกเมื่อเขาวักน้ำลูบควย มันก็ลื่นปร๊าดราวกับชะโลมด้วยน้ำมัน จึงไม่ยากเมื่อเขาจ่อหัวควยเข้าที่ปากรูหีเรียมทางด้านหลังและกดพรืดเข้าไป อย่างสะดวก เรียมสะดุ้งที่ท่อนเนื้อนั้นไหลปราดเข้ารูหีหล่อนรวดเดียวจนมิดเรียมไม่เจ็บ แต่มันเสียวซ่านปนกับแน่นท้องขึ้นมาโดยพลัน มือสองข้างของคุณสมชายล้วงโอบมา กุมนมของหล่อนไว้ทั้งสองเต้าพลางก็กระเด้ารูหีเรียมอย่างเร็ว ร่างของเรียมโยกเยกไปมาตามแรงกระเด้าอย่างเมามันของหนุ่มบางกอกสาวชาวทุ่ง เสียวซ่านจนสุดจะบรรยาย บางครั้งคุณสมชายก็ล้วงมือข้างหนึ่งลงต่ำมาคลำหาเม็ดแตดที่ปากรูหีเมื่อพบก็ บี้คลึงโดยไม่หยุดกระเด้าอีกมือก็ไม่หยุดบี้หัวนมแดงสดของหล่อน หัวเข่าเรียมโยกบดพื้นเรือจนเจ็บแปลบๆแต่รูหีนั้นเล่าก็เสียวซ่านจาก แรงกระเด้าไม่หยุดไม่หย่อน เรียมโยกตูดส่ายร่อนไปตามแรงเสียวข้างไอ้หนุ่มบางกอกก็โยกอัดกระเด้าอย่างดุ เดือด เพลงที่สองนี้สู้กันอยู่ได้นานกว่าคราวแรกกว่าที่คุณสมชายจะเสร็จสมอารมณ์ หมาย พ่นน้ำกามราดรดรูหีของสาวชาวทุ่งเรียมก็น้ำแตกไปสามสี่หนโน่นแน่ะ..... บ่ายโขกว่าเรือน้อยลำนั้นจะพายกลับมาที่บ้านกำนันใครต่างก็ชะเง้อมองหาด้วย ความเป็นห่วง แต่เมื่อคุณสมชายที่เปียกมะล่อกมะแล่กไปทั้งตัวเดินขึ้นบ้านพลางก็แก้ตัวว่า หัดพายเรือและทำเรือล่มเอง กำนันขยับจะด่าว่าลูกสาวแต่คุณสมชายก็รีบแก้ตัวให้ว่าน้องเรียมไม่เกี่ยวเขา เองต่างหากที่อุตริอยากจะพายเอง อย่าไปโทษน้องเรียมเลย วาจาสนิทสนมเล่นเอากำนันหน้าบานเป็นจานเชิงในใจก็นึกฝันว่าลูกสาวท่าจะได้ เป็นสะใภ้บางกอกอย่างแน่นอน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น